Nino Gvetadze studeerde piano aan het conservatorium van Tbilisi in Georgië, en de conservatoria van Amsterdam en van Den Haag. Gvetadze is, naast kamermusicus en docent, ook artistiek leider van zowel het Naarden International Piano Festival als Delfts Kamermuziekfestival. Ze wordt geroemd om haar virtuositeit en haar inventiviteit. Haar muziek klinkt spontaan en oprecht. Voor Gvetadze is muziek een taal waarin zij de wereld schetst. Dat uit zich in haar programmakeuze en in haar spel, dat soms heel verstild en dan weer uiterst expressief klinkt. Nino Gvetadze geniet het meest van solistische optredens vanwege de ruimte die er daarbij is om het publiek mee te nemen in haar verhaal.

De Georgische pianiste opent dit concert met Zwei Rhapsodien van Johannes Brahms (1833-1897). Deze stukken uit 1879 behoren tot Brahms’ langste eendelige stukken voor piano solo. Tijdens Brahms zoektocht naar zijn eigen, individuele stijl in de jaren 1860, componeerde hij verschillende variaties op thema’s van andere componisten. In Variatonen und Fuge über ein Thema von Händel uit 1861, haalde Brahms het barokke thema van Händel naar de romantiek. Romantisering is er ook na de pauze. In de Holbergsuite speelt Edvard Grieg (1843-1907) met achttiende-eeuwse dansvormen. Hoewel het stuk vooral bekend is als orkestwerk, schreef Grieg het oorspronkelijk voor piano. Dat geldt eveneens voor Ma mère l’oye van Maurice Ravel (1875-1937), gebaseerd op de zeventiende-eeuwse sprookjes van Charles Perrault (1628-1703). Aanvankelijk instrumenteerde Ravel de vertellingen in 1910 voor piano quatre-mains, maar bewerkte het direct ook voor pianosolo en een jaar later voor orkest. Gvetadze eindigt de avond met de temperamentvolle en technisch uitdagende Rhapsodie Espagnole van Franz Liszt (1811-1886).