Programma
Brahms Vier Klavierstücke, opus 119
Beethoven Sonate in f, “Appassionata” opus 57
Schumann Toccata in C, opus 7, Papillons, opus 2
Godowsky Symphonische Metamorphosen über drei Walzer von Johann Strauss (Künstlerleben)
Toelichting
/ bestel hier uw kaarten voor dit concert of bestel een seizoens-abonnement (resterende zes concerten voor slechts €125)
Wat je ook leest over de Argentijnse pianist Nelson Goerner, overal wordt gesproken over ‘een van de meest opmerkelijke pianisten van zijn generatie.’ De Eerste Prijs op het Franz Liszt Concours in Buenos Aires in 1986 maakte mogelijk dat hij zijn studie kon voortzetten bij Maria Tipo aan het Conservatorium van Genève. In 1990 won hij hier ook de Eerste Prijs op het International Concours de Genève. Daarna gingen de deuren van vele concertpodia en belangrijke festivals voor hem open.
In Nederland is Goerner al lang geen onbekende meer. Zeker niet nadat hij in 2013 bij de Amsterdamse Meesterpianisten op zo’n overtuigende manier insprong voor Nelson Freire, dat hij voor het jaar daarna werd uitgenodigd om het openingsrecital te verzorgen. Opnieuw was de pers laaiend enthousiast. De Volkskrant kopte ‘Superieure balans tussen versmolten klank en bewegende lijnen en tussentonen’ en Trouw gaf de maximale waardering van vijf sterren. Seizoen 2017-18 trad hij weer in de gerenommeerde serie op en was hij ook te gast op het Storioni Festival. Ondanks alle prachtige kritieken van schoonheid en puntgave techniek, verfijnd, verzorgd, kleurrijk, intelligent en ingetogen doch zeer intens musiceren, blijven sterallures de pianist vreemd. Al zijn kwaliteiten laat Nelson Goerner ten goede komen aan de zeggingskracht en architectuur van de muziek. Hij is een meesterpianist van een zeldzaam kaliber.
Voor het Nijmeegse recital koos Goerner met Beethoven, Brahms en Schumann bekende namen uit de Duits-Romantische literatuur. Werken die vragen om inzicht en nuances van klankkleur. De laatste vier stukken voor piano van Brahms, drie Intermezzi en een Rhapsodie, innig en expressief, hebben met elkaar de allure van een symfonie. Beethovens Appassionata-sonate is er een van extremen. De muziek laat veel over aan het inlevingsvermogen van de pianist. Schumanns Toccata is een lastige studie in dubbelgrepen met een verborgen melodie in de middenstemmen. Daar sluiten de Papillons mooi bij aan. In deze introductie en twaalf walsen en polonaises komt het aan op inleving en klankkleur. Tot slot nog meer walsen, maar dan van een heel ander karakter. De Pools-Amerikaanse pianist Leopold Godowsky maakte graag parafrases van het werk van anderen. In dit geval van Künstlerleben van Johann Strauss junior. Bekende melodieën van het Nieuwjaarsconcert in een ander jasje gestoken: fascinerend en vermakelijk. Onaards moeilijk, maar Nelson Goerner durft het aan.
