Toelichting
/ bestel hier uw kaarten voor dit concert of bestel een seizoens-abonnement (resterende concerten voor slechts €75)
Omdat zijn ouders vier pianisten in één gezin wel veel vonden, gaven zij Sergej Khachatryan een viool. En dat bleef niet zonder succes. De jonge Armeniër, die met zijn familie sinds 1993 in Duitsland woont, ontwikkelde zich in een razendsnel tempo en won op zijn vijftiende het Sibelius Concours in Helsinki, als jongste deelnemer ooit. Vijf jaar later, in 2005, won hij het Koningin Elisabeth Concours in Brussel met zijn adembenemende uitvoering van het vioolconcert van Sjostakovitsj, waarbij hij zijn publiek recht in het hart trof. Daarna ging het nog sneller. In 2010 noemde Guido van Oorschot hem in de Volkskrant een ‘snarentovenaar’ en met de toevoeging dat ‘feilloze techniek en creativiteit hem maken tot de Lionel Messi van de viool’. Waarmee hij wilde zeggen dat Sergej Khachatryan een alleskunner is. Vanuit een warm nationaal Armeens gevoel speelt Sergej Khatchatryan met een grote spirituele intensiteit.
Dit gevoel deelt hij met zijn zus Lusine Khachatryan, een veelgeprezen pianiste. Samen geven zij regelmatig recitals en samen namen deze voortreffelijke artiesten ook een cd op met uitsluitend Armeense muziek. Deze cd, My Armenia, won een Echo Klassik prijs. Wat hij ook speelt, Sergej gaat bezield en integer met de muziek om, want zoals hij zelf zegt: ‘de muziek is mijn enige idool.’ Op zijn prachtige Guarneri del Gesù uit 1740, die ooit aan Ysaÿe heeft toebehoord, geeft Sergej Khachatryan, samen met zijn zus Lusine, een mooi opgebouwd ‘klassiek’ vioolrecital.
Zij openen met een van Mozarts mooiste vioolsonates, met een verwachtingsvolle langzame inleiding, een opgewekt eerste en laatste deel en een innig middendeel waarin de beide musici elkaar de thema’s in een prachtig stemmenweefsel liefdevol aangeven. Mozart schreef de sonate in 1784 voor Regina Strinasacchi, een van de meest virtuoze violistes uit die tijd. Bij hun eerste uitvoering speelde Mozart de pianopartij vanaf een leeg blad. Prokofjevs tweede vioolsonate, een bewerking van de fluitsonate op verzoek van David Oistrach, sluit hier met een klassiek aandoende vorm en soepel vloeiende melodiciteit uitstekend bij aan. Het opgewekte werk, met grote sprongen in de vioolpartij, stelt hoge eisen aan beide spelers.
In plaats van de derde vioolsonate van Brahms (zoals in de NSvK-brochure aangekondigd staat), spelen Sergej en Lusine de prachtige vioolsonate in A van César Franck. Dit stuk heeft Franck als huwelijksgeschenk geschreven voor de violist Eugène Ysaÿe, en wordt ook wel gezien als een van de hoogtepunten uit het kamermuziek-repertoire.
