Met andere ogen

Leipziger Streichquartett & Christian Zacharias

Klassieke muziek is me met de paplepel ingegoten. Van kleins af aan was Radio 4 onze standaard zender thuis en ik werd met name door mijn vader regelmatig meegenomen naar concerten. 

Deze avond was het omgekeerd; mijn vader mocht met mij mee. Maar we gingen niet met zijn tweeën, we namen 17 studenten van de ISK16+ op sleeptouw naar het concert van Leipziger Streichquartett en Christian Zacharias. 

Sinds begin dit jaar mag ik als docent Culturele en Kunstzinnige Vorming (CKV) vier keer per jaar met studenten naar een concert van Kamermuziek Nijmegen. En wat een feest is dat! De ISK-studenten zijn geen ‘gewone’ jongeren. Het zijn nieuwkomers en veelal hebben zij een vluchtelingenachtergrond. Op de ISK16+ op het ROC Nijmegen leren ze de Nederlandse taal maar krijgen ze ook vakken als Burgerschap en CKV. En bij CKV hoort ook: de school uit en actief luisteren en kijken. 

Al voor de ingang trokken we veel bekijks. Onze groep bestond uit jongeren van uiteenlopende nationaliteiten, waaronder Oekraïens, Syrisch, Bosnisch, Turks en Somalisch. Zowel de leeftijd als de culturele achtergrond vielen op. Aan aanspraak was er dan ook geen gebrek. Toen iedereen verzameld was en we binnen waren, kwamen veel nieuwsgierige vaste bezoekers een praatje maken met ons. De studenten konden meteen hun conversatie oefenen, dat was een mooie bijkomstigheid.

Het concert bestond uit twee delen. Voor de pauze speelde het strijkkwartet een prachtig stuk van Niels Gade, gevolgd door het tweede strijkkwartet van Johannes Brahms. Dit tweede stuk werd door de studenten nog mooier gevonden dan het eerste. Ze beschreven het als ‘filmmuziek’. Al vonden ze het wel een lange zit; een uur lang zonder mobiel stil zijn. Het blijven natuurlijk ook gewoon jongeren. 

Na de pauze stond het Pianokwintet in Es, op. 44 van Robert Schumann op het programma. Dat werd door de meeste studenten als het mooiste deel van de avond beschouwd. En ik begrijp het: dit was het meest toegankelijke deel en we werden meegenomen in een prachtig liefdesdialoog tussen Clara (piano) en Robert (strijkers).

Mijn vader is als 80-jarige onze nieuwste én oudste aanwinst op het ISK16+. Hij gaat als vrijwilliger helpen in de lessen Nederlands. Hij viel meteen met zijn neus in de boter op deze mooie culturele avond: genieten van zijn favoriete muziek én een band opbouwen met de studenten. 

En ik? Ik heb de hele avond met andere ogen gekeken en genoten!

Annelot Nieuwenhuis
docent ISK16+ ROC Nijmegen