'Erg tevreden met alleen een piano en een viool'
Als zestienjarige is het in deze tijd bijzonder om naar een klassiek concert te gaan. Ik vind het eigenlijk best gek dat er bijna geen jongeren meer heen gaan, aangezien ik erg genoten heb van het concert. Het is wel toeval dat er deze keer een aantal leerlingen van het NSG waren van ongeveer mijn leeftijd. Dat er vrijwel geen jongeren komen kan ik nog wel begrijpen, maar ik heb zelfs bijna geen mensen onder de vijftig gezien bij het concert.
De Grote Zaal had een verbazingwekkend goede akoestiek en ik vind het erg bijzonder dat die bijna helemaal vol zat. Ik vind van buiten altijd dat De Vereeniging er klein uitziet, maar toen ik binnenkwam was het een grote zaal met goede verlichting. De zaal had veel zitplekken met goed zicht op het podium, vooral in het amfitheater. Ik vond zelf dat de beenruimte te weinig was, maar dat ligt aan mezelf aangezien ik erg lang ben en grote voeten heb.
Het viel me erg op dat het podium bijna leeg was, uiteraard op de artiesten na. Het enige opvallende was dat er midden in de spotlights een groot boeket met bloemen stond. Ik heb me bijna het hele concert geërgerd aan het boeket omdat het zo eenzaam in het licht stond.
Ik heb als jongere nog nooit een klassiek concert meegemaakt, en vrijwel nooit naar klassieke muziek geluisterd. Ik was daarom ook verbaasd dat de muziek helemaal niet zo ouderwets is, en de stukken op hun eigen manier speciaal zijn. De twaalf variaties van Beethoven op ‘Se vuol ballare’ van Mozart spraken mij specifiek aan omdat ik zelf als drummer veel te maken krijg met variaties, en ik was verrast hoeveel er gevarieerd kan worden op een zo’n muziekstuk. Omdat ik zelf geen muziekdeskundige ben, of vaker naar klassieke concerten ga, kan ik dus niet erg diep in gaan op details en op hoe er gespeeld wordt.
Tijdens de korte tussenstops in de muziek was er altijd wel iemand die een keer kuchte. De eerste keer was dit maar één iemand, maar bij de tweede stop barstte er een heel hoestgevecht los, iets wat ik eigenlijk heel onbeleefd vind. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt bij andere concerten. De hoestbuien werden ook enorm versterkt door de akoestiek van de zaal.
De violist vond ik erg indrukwekkend omdat ze geluiden uit de viool wist te krijgen die ik nog nooit had gehoord, op een goede manier. Ik vond dat bij het concert veel stukken gespeeld werden die je normaal niet zult tegenkomen, zoals de enorme verschillen in het tempo en de verschillen tussen hard en zacht vond ik heel bijzonder.
Ik vind dat het concert erg geschikt was voor jongeren omdat het een combinatie tussen oude en nieuwere muziek was. De muziekstukken van John Cage waren erg snel en complex, iets waar ik zelf erg van houd bij het drummen. Daardoor sprak het stuk mij het meest aan.
Meestal heb ik bij concerten die langer duren dat het me na een tijdje een beetje gaat vervelen, maar er was zo veel variatie en wisseling van snelheid en toon dat ik geen enkel moment heb gedacht dat het te lang duurde. Ik vond het wel fijn dat er tussendoor een pauze was zodat ik even naar de wc kon en iets kon drinken.
Het feit dat alleen een viool en een piano een heel concert kunnen verzorgen is erg knap, door de vingervlugheid en de vaardigheid van beiden klinkt het alsof er een heel orkest was. Ik had toen ik hoorde dat ik naar een klassiek concert mocht eigenlijk het idee dat ik naar een heel orkest ging luisteren, maar ik ben erg tevreden met alleen een piano en een viool!